Turkish Recordings

YEMEK SİPARİŞİ
Onur: Çok açım.
İnci: Haydi, güzel bir lokantaya gidelim. Onur: Garson Bey, bakar mısınız?
Garson: Evet efendim, buyurun.
Onur: Bugün ana yemekte neler var? Garson: Köfte, tavuk ve balık.
Onur: Ben köfte alayım. Hayatım sen ne yemek istiyorsun?
İnci: Ben de tavuk alayım.
Garson: Peki efendim, hemen getiriyorum...
Onur: Salatalarınız neler peki?
Garson: Çoban salatası ve mevsim salatası. Onur: Biz soğan yemiyoruz. Ortaya bir mevsim salatası alalım.
İnci: Tatlı olarak neyi öneriyorsunuz? Garson: Kadayıf ve baklavamız çok lezzetli. İnci: Ben kadayıf yiyeyim.
Onur: Ben de baklavayı denemek istiyorum.

Arap kültüründe din ve siyaset çok önemli. Bu nedenle herkes ile bu konuları konuşuyoruz. Fakat sağlık ve para problemleri çok özeldir ve bu konularda sadece yakınlarımız ile konuşuyoruz.

İngiltere'de ailemizle veya arkadaşlarımızla rahatça sağlık problemlerimiz hakkında konuşuyoruz. Fakat genellikle iş veya yeni arkadaşlarımızla maddi konularda konuşmuyoruz. Ayrıca yeni arkadaşlarımızla din veya siyaset hakkında hiç konuşmuyoruz. Bir kişi ile ilk defa tanışıyorsak, onun yaşını sormak da hoş değildir.

Türkiye'de insanların siyaset ve din konularında farklı düşünceleri vardır. Bu nedenle Türkiye'de genellikle yakın arkadaşlarımızla siyaset ve din konularını konuşuyoruz. Fakat yeni arkadaşlarımızla sağlık, iş hakkında rahatça konuşuyoruz. Türkiye'de erkeklere maaşını sormak hoş değildir.

Merhaba, benim adım Ahmet. Ben 13 yaşındayım. Beyaz tenliyim. Orta boyluyum ve 60 kiloyum. Benim saçlarım siyah ve kısadır. Alnım dar; kulaklarım, burnum ve ağzım küçüktür. Ayak ve el bileklerim ince; parmaklarım uzundur. Kaşlarım siyah, gözlerim mavidir. Benim bir ağabeyim var. O 16 yaşında. O benden büyük ama ben ondan daha uzunum. Herkes beni onun ağabeyi sanıyor.

Ben her gün dışarıda oyun oynuyorum ve terli terli su içiyorum. Meyve ve sebzeleri sevmiyorum. Hamburger ve cipse bayılıyorum. Sağlığıma hiç dikkat etmiyorum. Bu yüzden annem bana çok kızıyor.

Ama ben şimdi hastayım ve yatıyorum. Çok öksürüyorum, burnum akıyor ve biraz ateşim var. Galiba gribim. Her yerim ağrıyor. Başım, boynum, omuzlarım, kollarım, bacaklarım, bileklerim, göğsüm, dizlerim, midem... En çok da ciğerlerim. İyileşmek için ilaçlarımı içiyorum ve dinleniyorum. Dengeli besleniyorum, bol bol sebze ve meyve yiyorum.

Ben şimdi okula ve parka gitmiyorum; çünkü evde yatıyorum. Evde çok sıkılıyorum. Hemen iyileşmek ve arkadaşlarımla oynamak istiyorum. Arkadaşlarım beni her gün ziyaret ediyorlar. Bana çiçek ve kitap getiriyorlar. Bana "Bir daha hasta olma. Sağlığına daha çok dikkat et!" diyorlar. Sağlığımız her şeyden daha önemli. Hastalık bu dünyadaki en kötü şey.

1. B e n Ö l ü y ü m

Şimdi bir ölüyüm ben, bir ceset, bir kuyunun dibinde. Son nefesimi vereli çok oldu, kalbim çoktan durdu, ama alçak katilim hariç kimse başıma gelenleri bilmiyor. O ise, iğrenç rezil, beni öldürdüğünden iyice emin olmak için nefesimi dinledi, nabzıma baktı, sonra böğrüme bir tekme attı, beni kuyuya taşıdı, kaldırıp aşağı bıraktı.

Taşla önceden kırdığı kafatasım kuyuya düşerken parça parça oldu, yüzüm, alnım, yanaklarım ezildi yok oldu; kemiklerim kırıldı, ağzım kanla doldu.

Dört gün oldu eve dönmeyeli: Karım, çocuklarım beni arıyorlardır. Kızım ağlaya ağlaya tükenmiş, bahçe kapısına bakıyordur; hepsinin gözü yolda, kapıdadır.

Gerçekten kapıda mıdır, onu da bilmiyorum. Belki de alışmışlardır, ne kötü! Çünkü insana buradayken, arkada bıraktığı hayatın eskiden olduğu gibi sürüp gitmekte olduğu duygusu geliyor. Ben doğmadan önce arkamda sınırsız bir zaman vardı. Ben öldükten sonra da, bitip tükenmeyecek bir zaman! Yaşarken hiç düşünmezdim bunları; ışıklar içinde yaşayıp giderdim, iki karanlık zamanın arasında.

Mutluydum, mutluymuşum; şimdi anlıyorum: Padişahımızın nakkaşhanesinde en iyi tezhipleri ben yapardım ve ustalığı bana yaklaşabilecek başka bir müzehhip de yoktu. Dışarıda yaptığım işlerle elime ayda dokuz yüz akçe geçerdi. Bunlar da tabii, ölümümü daha da dayanılmaz kılıyor.

Duvarda bayrak var mı?
Hepsi bu kadar
Caddede neler var?
Okulda kimler var?
Öğrencı nerede?
Kendıne iyi bak!
Gürüşürüz!

Kız
Eylül
Muhteşem
Harika
Merhaba
Dört
Cacık
Teşekkürler
Rica ederim
Benim adım İlker

Can Can
Almanca Almanca
sporcu sporcu
satıcı satıcı
yorucu yorucu
Japonca Japonca
Gülcan Gülcan
ceket ceket
sadece sadece
Cem Cem

Çiğdem Çiğdem
çok çok
Arapça Arapça
İsveç İsveç
çok çok
için için
Türkçe Türkçe
çünkü çünkü
Norveççe Norveççe
kaç kaç
çabuk çabuk

bal bel
savmak sevmek
sargı sergi
an en
saçmak seçmek
yanmak yenmek
sal sel
çalışmak çelişmek
çakmak çekmek

tıp tip
kıl kil
kır kir
kın kin
sınır sinir
sargı sergi
dış diş
ılık ilik
çığ çiğ

kor kör
on ön
olmak ölmek
donmak dönmek
koy köy

kul kül
kur kür
un ün
duş düş
durmak dürmek
uç üç
susmak süsmek
us üs
oldu öldü

Derya: "Selam. Ne yapıyorsun?"
Gülnaz: "Şu anda bir arkadaşım var. Ders çalışıyoruz."
Derya: "Aa öyle mi? Ben şu anda Bodrum'dayım. Pencereden denizi seyrediyorum, müzik dinliyorum, dinleniyorum."
Gülnaz: "Ne olmuş yani?"
Derya: "Şaka yapıyorum. Buraya ne zaman geliyorsun? Yakında mı?"
Gülnaz: "Yakında mümkün değil. Bugün sınav için çalışıyoruz. Yarın sınava giriyoruz. İki sınav daha var."
Derya: "Başarılar diliyorum. Ben burada bütün gün yüzüyorum, güneşleniyorum."
Gülnaz: "Kıskanıyorum. Burada iki gündür yağmur yağıyor. Hava kötü."
Derya: "Neyse. Şimdi kapatıyorum. Sonra görüşürüz. Kendine iyi bak."
Gülnaz: "Görüşmek üzere."

mü