Ook Indië kwam dus weer onder Nederlandse controle. De koloniale politiek werd nu ook geen privézaak meer zoals ten tijde van de VOC en de WIC, maar een staatsaangelegenheid, een ontwikkeling die men ook in andere West-Europese landen kon zien. In de loop van de negentiende eeuw werden Afrika en het Verre Oosten langzaam, maar zeker verdeeld onder de koloniale machten. Nederland van zijn kant vestigde zijn gezag steeds steviger in Nederlands-Indië. Het koloniale beleid werd er nu ook op gericht dat kolonies winstgevend moesten zijn. Het directe gevolg hiervan was het cultuurstelsel. Er speelden in de koloniën dus grote financiële belangen.