Ik had een goede baan. Toch voelde ik me niet gelukkig. Alles was iedere dag hetzelfde. Ik kon elke dag precies voorspellen wat er die dag zou gebeuren. Ik vond mijn leven en mijn werk vreselijk. Mijn vrouw en kinderen hoorden me iedere dag zeggen: "Ik wil iets anders, met deze baan ben ik eigenlijk niet tevreden". Ik zei het zo vaak dat mijn gezin er gek van werd en daarom zeiden ze af en toe tegen me: "zit niet zo te zeuren! Als je iets anders wilt, moet je gewoon iets anders gaan doen".
Ik kreeg toen het idee om de wereld rond te gaan trekken. Mijn vrouw en kinderen wilden wel mee, maar ze zeiden: "het hangt ervan af waar je naartoe wilt. We willen beslist niet naar ieder land". Ik kwam met het idee om eerst naar Maastricht te gaan. Weet je wat de reactie van mijn gezin wa? "Belachelijk, wat een idioot idee! Als we gaan rondtrekken, moeten we naar een ver land gaan". Vervolgens kwam ik met het idee om naar China of Japan te gaan. Beide landen lijken me erg fantastisch. Ook mijn vrouw en kinderen vinden beide landen even leuk. Het maakt hun niet uit of we naar China of naar Japan gaan. Ik vraag hen nu al een paar weken wat ze het leukst vinden maar ze weten het nog steeds niet. Ik vraag het hen nu niet meer. Ik geef het op. Ik ga vandaag gewoon tickets voor China kopen.
