ТОРМЫШ ЮЛЫ
Аллаһ каршына илтүче изгелек юлы бик тар.
Иблис-мәлгуньне җиңүнең бер генә ысулы бар:
Көчең җитсә, һич юл бирмә, аяк терәп каршы тор,
Тарафдарларны, халкыңны аңа таба каршы бор.
Иман нуры яктысында иблис дәрманы китәр,
Буйсындырып тота белсәң, ул сиңа хезмәт итәр.
Хәлдән тайса көрәштәшләр һәм сирәгәйсә сафлар,
Вәсвәсәләргә бирелеп, хыянәт итсә дуслар,
Комачаулама аларга, үз иманыңны сакла.
Булачак кискен көрәшкә яңа тарафлар тупла.
Акылсызлык, башбаштаклык теләгәнен эшләсен,
Чистартсын синең мохитне, мөртәтләрне чүпләсен.
Фани булгач ошбу дөнья, Хак тәгалә юлында
Була алмый һич мәңгелек хөррият тә, золым да.
Яралгысында золымның бар һәлакәт орлыгы:
Гайрәтлерәк була барса, якыная хурлыгы.
Золым белән көрәшкәндә юк фетнәнең кирәге –
Һәркемнең үз яссылыгы, һәркемнең үз мәсләге.
Узалмассың явызлыкта явызлыкны син һич тә –
Утын өстәп торсаң утка, өстәлә аңа көч тә.
Шайтаннарның таянычы – күпчелек белән тизлек,
Күңел нуры, изге иман – Тәңре яраткан үзлек.
Тормыш һәрчак дәвам итәр, Җирдән иман китмәсә,
Юк аның үлем ноктасы, Кыямәт көн җитмәсә.
Изге-явыз комарында без ирешкән нәтиҗә –
Мәңгелеккә юл алганда хаклы дәлил, тәҗрибә.
Дөнья өчен дип тапканың бу дөньяда кала бит,
Фидаиләр мәңгелектә үлемсезлек ала бит.
Булмый тормыш тәгәрмәчен туктатып йә тизләтеп,
Иблисләр Галәм Канунын яза алмый үзгәртеп.
Һәм иблисне авызлыклап булмый һич канун белән –
Ул туена икейөзле хаин-мәлгунь каны белән.
Иблиснең бөтен гәүдәсе тирәндә, җәһәннәмдә,
Суыргыч-капшавычлары без гөнаһлы адәмдә.
Яшидер ул азык итеп безләр кылган шомлыкны;
Чыгар тамчы-тамчы кысып җаныңдагы бушлыкны,
Корыт тамырын иблиснең һәм киптер бозык канын –
Хак Тәгалә хозурында ясарсың тугры адым.
Кыл изге гамәл, дөньядан киткәнче уйлан, эзлән,
Җиңү-җиңелү мәгънәсен дөрес аңларга өйрән.
5-8 август, 1993
