Peki abi bişey söylicem şimdi dedin ya iboya hani o duyguyu bilirim içini ıııh yani içi ve yani ve sende bu skeçlerinde flimlerinde filan
ya sen kilolusun
bunu kabul et bi kere
ama öyle güzel girdinki abi
ben şişkoyum ibonunda içi güzel doğal olarkada biz aynı kulüpteyiz bu adamın hem sesi güzel hem yüzü güzel, bizim yapacağımız en doğru şey bir şekilde onu parçalamak olacak bu gece bu karizmayı yıkmak yani
mesela çocukluğun kötü geçmedi mi?
abi benim çocukluğum iyiydi ergenlikte bozdu beni ya
ergenlikten sonra elin tersini çok gördük
bu arada biz dördümüz de bursalıyız bu arada
bursaya selam olsun
Eser: Peki ağabey bir şey söyleyeceğim. Şimdi dedin ya İbo'ya hani o duyguyu bilirim. İçini yani içi... Ve yani mesela skeçlerinde, filmlerinde falan...
Ata: Sen kilolusun.
İbrahim: Bunu kabul et bir kere yani.
Ata: Dur ya.
Oğuzhan: Ama öyle güzel girdin ki ağabey. Kısa kes.
Ata: Ben şişkoyum. İbo'nun da içi güzel. Doğal olarak biz aynı kulüpteyiz.
İbrahim: Kaybedenler kulübü.
Ata: Bu adamın hem sesi güzel, hem yüzü güzel. Bizim yapacağımız en doğru şey, yani bir şekilde onu parçalamak olacak bu gece. Bu karizmayı yıkmak yani...
Eser: Ağabey, bir şey diyeceğim. Hayatım boyunca bununla mücadele ettim.
Ata: Çocukluğun kötü geçmedi mi ya?
İbrahim: Ağabey, benim çocukluğum iyiydi. Ben ergenlikten sonra bozdum. Çocukluğum çok iyiydi.
Ata: Yani sen çocukluğu bıraktın.
İbrahim: Çocukluğum çok iyiydi. Dansa davetlerde hemen dansa davet ederim. Hiç pabuç altını görmedik ama ergenlikten sonra elin tersini çok gördük.
Ata: Bu arada biz dördümüz de Bursalıyız bu arada.
Eser: Değil mi?
Oğuzhan: Bursa'ya selam olsun.
Eser: Yani Bursa'da...
Ata: Şeyi soracaktın sen. Ondan atladım ben. Biraz böyle güzellik içte olan bir şey. Ben de öyle düşünüyorum yani. Biraz klişe oldu ama. Tabii ki fiziksel avantajlar çocuklukta bazılarını ayırır bir tarafa. Bizim için de zordu.
Eser: Küçükken de kiloluydun. Hep kilolu muydunuz?
Ata: Hiç küçük olmadım ben.
Eser: Ağabey ben 4 buçuk kilo doğmuşum. Sen kaç doğdun?
Ata: Benim...
Eser: Doğumdan itibaren mi başlıyordu? Selamın aleyküm deyip girmişim ben.
Ata: Annemin söylediğine göre... Şişmanlık muhabetini daha da fazla uzatmayalım ama. 6,300. Bir sumo doğdu demişler.
İbrahim: Sen bayağı "Selamun Aleyküm" diye girmişsin oraya.
Ata: Oğlum, ben direkt böyle çıktım şeyden. Hayır baksana. Hayır, şöyle doktoru bekliyorum.
İbrahim: Acıktım, bekliyorum.
Ata: Bebek nerede? Ama tıbben bu bir hastalık. Yani, öyle dediler.
Eser: Kilolu olmak mı?
Ata: Tosun bebek deniliyor buna. Hayır, bu bebek türüne tosuncuk diyorlar. Bunun benekleri oluyor. Bu tosuncuklar... Gerçekten tosuncuk, obeze çok yatkın oluyor. İşte, yıllar içerisinde uğraştık hep. İniyoruz, veriyoruz, alıyoruz.
Eser: Ben de tosunum herhalde direkt.
İbrahim: Ben de 4,5 kilo doğmuşum.
Eser: Sen de mi 4,5 doğdun?
İbrahim: Tabii, tabii.
Eser: Nasıl? Zayıf değil miydin? Zayıftın sen.
İbrahim: Zayıflamışım sonra.
Ata: Buna pilates yaptırmışlar.
İbrahim: Benimle yaptılar ağabey pilatesi böyle.
Ata: Aa, o da güzel. Bele iyi geliyor. Topu var ya bir tane.
