Polish Recordings

pięć

trójkąt

to jest koniec pierwszej lekcji

Wszystkim wbrew
na ten gest mnie stać!

1. Witam, mam na imię Sonia Witczak.
2. Witam Sonia, miło cię poznać.

Witam,

chcę nauczyć się tego języka, gdyż pociąga mnie on już od co najmniej 5 lat łącznie z zakupem słownika, który ciągle mi służy. Od tamtej pory nie daje mi to spokoju, więc postanowiłam się wreszcie tego języka nauczyć.

Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę,

Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę;

Jednakże gdy cię długo nie oglądam,

Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam;

I tęskniąc sobie zadaję pytanie:

Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu

W myśli twojego odnowić obrazu?

Jednakże nieraz czuję mimo chęci,

Że on jest zawsze blisko mej pamięci.

I znowu sobie powtarzam pytanie:

Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale,

Abym przed tobą szedł wylewać żale;

Idąc bez celu, nie pilnując drogi,

Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi;

I wchodząc sobie zadaję pytanie;

Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie?

Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił,

Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił;

Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem,

Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem.

I znowu sobie powtarzam pytanie:

Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

Kiedy położysz rękę na me dłonie,

Luba mię jakaś spokojność owionie,

Zda się, że lekkim snem zakończę życie;

Lecz mnie przebudza żywsze serca bicie,

Które mi głośno zadaje pytanie:

Czy to jest przyjaźń? czyli też kochanie?

Kiedym dla ciebie tę piosenkę składał,

Wieszczy duch mymi ustami nie władał;

Pełen zdziwienia, sam się nie postrzegłem,

Skąd wziąłem myśli, jak na rymy wbiegłem;

I zapisałem na końcu pytanie:

Co mię natchnęło? przyjaźń czy kochanie?

1. P: Ale powiększać kuchni państwo nie będą? Chodzi tylko o całkowity
remont?
2. A: Tak, całkowity remont, zainstalowanie nowych szafek, zlewozmywaka i
zmywarki. Lodówka i kuchnia z piekarnikiem są, jak pan widzi, nowe.
Proszę bardzo, tu ma pan dokładne, poprawione plany nowej kuchni.
3. P: Czy pani życzy sobie tapety, czy tylko pomalowanie ścian i sufitu?
4. A: Wystarczy pomalować, na biało.
5. P: Na podłodze i ścianach kafelki?
6. A: Na całej podłodze, na ścianach tylko na 1,5 metra wysokości.
7. P: Ale czy państwo dostarczą kafelki? Bo u nas trudno dostać ładne.
8. A: Ambasada dostarczy wszystko, nawet takie rzeczy, jak farbę, lakiery, kleje,
kable, gniazdka, itp.
9. P: Pani mówi: dostarczy. Czy to znaczy, że my nie zajmujemy się dowozem i
odpowiadamy tylko za robociznę?
10. A: Tak, tylko za robociznę. Jak szybko może pana firma zacząć prace i jak
długo będzie trwał remont?
11. P: Zacząć możemy nawet za dwa tygodnie, jeśli dostaniemy wszystkie
materiały, ale kosztorys i termin zakończenia remontu musimy dopiero
opracować. Potrzebujemy na to jakieś 2-3 dni. To jest duża kuchnia,
proszę pani, i w bardzo złym stanie.
12. A: Dobrze, może spotkamy się znowu za dwa dni? Bardzo zależy nam na
pośpiechu.

1. A: Dzień dobry, pani Danielo, co słychać wambasadzie? Czy były do mnie
jakieś telefony?
2. P: Dzień dobry, pani konsul. Jaką ma pani pogodę w Krakowie? Czy też
pada? Tak, dzwonił profesor Jaczyński i pytał, czy i kiedy mogłaby pani
konsul go przyjąć.
3. A: Pogodę mamy bardzo ładną, dziękuję. W konsulacie też wszystko dobrze.
Profesor Jaczyński? A tak, pamiętam. Może pani sprawdzi w
kalendarzyku, pani Danielo. Czy jestem wolna w przyszły poniedziałek,
od dziś za tydzień?
4. P: W przyszły poniedziałek mamy święto. Piętnastego sierpnia.
5. A: Piętnastego sierpnia mamy święto? Nie wiedziałam. Co to za święto?
6. P: Matki Boskiej Zielnej. A szesnastego sierpnia wieczorem pani konsul
wyjeżdża do Berlina na trzy dni, więc dzień będzie bardzo pracowity, jak
to zwykle przed wyjazdem.
7. A: Słusznie. Zaraz, zaraz, co tu możemy zrobić. W tym tygodniu absolutnie
nie mogę.
8. P: W poniedziałek dwudziestego trzeciego też pani konsul nie może, bo
mamy inspekcję. Może w środę, dwudziestego czwartego?
9. A: Doskonale, niech pani będzie tak dobra i zaproponuje profesorowi środę.
Może tak koło południa?
10. P: Bardzo proszę. Zaraz przedzwonię do profesora, na pewno się zgodzi.
Pani konsul pamięta, że 1 września ja idę na urlop?
11. A: O mój Boże, zupełnie zapomniałam. Na jak długo?
12. P: Tylko na dwa tygodnie, tak jak w zeszłym roku. Zawsze biorę urlop we
wrześniu. Mniej turystów, a pogoda jeszcze bardzo dobra, często lepsza
niż w lecie. Zastąpi mnie pani Barbara, jak zawsze. Czekamy niecierpliwie
na pani powrót.

1. P1: Jezus Maria! Wypadek! Policja!
2. P2: Policja, policja! Żadna policja, najpierw Pogotowie. Nie widzi pan, że są
ranni?
3. P3: (Policeman): dla 03, 03, tutaj 18. Wypadek na rogu Szpitalnej i Przeskok.
Trzy samochody. Jeden CD. Chyba ofiary w ludziach.
4. P4: 03,03, zrozumiałem 18, zrozumiałem.
5. P3: Co się stało? Wypadek?
6. P2: Proszę pana, ja wszystko widziałam, to ten pan! Ta pani jechała jak
trzeba, powoli, a ten chuligan, ten bandyta ...
7. P3: Proszę o spokój. Proszę się rozejść i nie tamować ruchu. Kto prowadził?
Pani? Pani jest dyplomatą? Paszport i prawo jazdy, proszę.
8. A: Tak, ja prowadziłam. Jestem dyplomatą USA. Nie mam paszportu, proszę,
tu jest moja legitymacja z MSZ i prawo jazdy.
9. P2: Panie, nie widzi pan, że kobieta w szoku? Lekarza potrzebuje. Policja
może poczekać. A ten pan ranny, nieprzytomny, krwawi.
10. P3: Raz jeszcze proszę o spokój. I tłoku tu nie robić! Czy pani źle się czuje?
Czy pani jest ranna? Czy coś panią boli? Może pani mówić?
11. A. Trochę mi słabo i wydaje mi się, że wszystko mnie boli, ale to pewnie tylko
szok. To mój mąż jest ranny. Potrzebuje lekarza. Natychmiast. I proszę
bardzo zadzwonić do konsulatu USA.
12. P3: Proszę się nie denerwować. Wszystko będzie dobrze. Już wezwaliśmy
Pogotowie. Zaraz będzie karetka. 0, już jedzie. Słyszy pani? Słyszy pani
syrenę? Konsulat też zaraz poinformujemy i ktoś napewno przyjedzie.
Więc kto był świadkiem wypadku?
13. P2: Co za ludzie! Ja byłam świadkiem i ten pan. Ale nie widzi pan, że są
ranni? Proszę pani, tu jest aspiryna i woda mineralna! A tego pana trzeba
przenieść i położyć.
14. A: Nie, dziękuję bardzo, lepiej męża nie ruszać i poczekać na lekarza.
15. P3: Ma pani rację. lepiej poczekać na lekarza. Więc pani była świadkiem?
Nazwisko? Imię? Adres? Dowód osobisty proszę.