Mijn avontuur met het Pools
Ik ben in 2009 afgestudeerd aan de universiteit van Brasilia (de hoofdstad van Brazilije) en mijn hoofdvak was Portugees-Engels vertaling, en omgekeerd. Toen ik daar mijn studies begon, heb ik twee Poolse uitwisselingsstudentes leren kennen. Ze konden beiden erg goed Portugees en Engels.
We hebben samen colleges vertaling gevolgd tijdens een half jaar. Tijdens deze werkcolleges werkten we in tweetallen om na te denken over welke woorden we moesten kiezen en waarom, bij het vertalen van de teksten. Natuurlijk zaten die twee Poolse meisjes altijd samen te fluisteren met elkaar in het Pools.
Soms hoorde ik hen praten en dan vond ik hun taal heel interessant klinken. Dus probeerde ik elke week naast hen te gaan zitten om hun gesprekken af te luisteren, terwijl ik met éen van mijn medestudenten werkte aan de vertalingen.
Eerlijk gezegd raakte ik toen niet bevriend met hen, maar het Pools boeide me wel zo dat ik toen besloot het in de toekomst op mijn eigen houtje te leren. Een week later stond ik toen in de boekhandel van de universiteit om naar bepaalde boeken voor mijn onderwerpen te zoeken.
Op dat oogenblik zag ik toevallig op het schap een boek met een rose omslag. Het was heel vreemd en ik vroeg me af wat het uitmaakte, aangezien rose volgens mij geen serieuze kleur is voor een academisch boek.
Toen ik het van het schap pakte, las ik wat op de cover stond in het Pools: "Hoi, hoe gaat het met je? - Pools leerboek voor Portugeestaligen". Het kwam als een verrassing voor mij, maar ik werd er tegelijk erg blij mee.
Hoewel dat zonder opnamen was, kocht ik het toch zonder aarzeling en op deze manier begon ik mijn avontuur met het Pools. Twee jaar later besloot ik plotseling naar Polen te verhuizen en sindsdien is er al negen jaar voorbij gegaan.
In plaats van 'omslag', zou ik 'kaft' zeggen.